Araf sonsuzluðuna býrakýrken kendimi,
Çýrýlçýplak yüreðim salýnýp durmaktadýr.
Gözyaþlarý yýkýyor yine gurur bendimi,
Her þeyi özetleyen bir yürek vurmaktadýr.
Ayrýlýðýn hüzünlü enkazlarý yakarken,
Gasp edilmiþ bir hayat mirasýma bakarken,
Sözcükler, bu aðzýmdan kusar gibi çýkarken,
Gönlüm aklýma inat bir seni sormaktadýr.
Küçücük dünyalarýn özsuyunu saðlayan,
Masum sevgi baþýný öne eðmiþ aðlayan,
Her sýrrý ifþa olan; suyla, ateþ daðlayan,
Yaþayanla öleni bir hayal kurmaktadýr.
Yaþarken öldürülen tüm anlarý dondursam:
Yanaðýna yumuþak bir öpücük kondursam,
Eskimiþ zamanlarý yeni güne döndürsem,
Kaç vakittir düþlerim en baþa sarmaktadýr.
Ýç âlemimde hâlâ þimþekler çakmaktaydý,
Geçmiþimle barýþtým hava kararmaktaydý,
Bedenime, ruhuma yalnýzlýk akmaktaydý,
Sensizliðin çýðlýðý ruhumu yormaktadýr.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.