Taþ idim eridim Geçtiðim zamanýn tünelinde Hüzün bana miras kaldý Güz mevsiminde Ömrüm eriyor Düþen takvimin yapraklarýnda Ben ise çaresizce Bakýyorum ardýnda
Yüzümde çizgiler saçýmda aklar Bir bilsen bu yüreðim Ýçinde neleri saklar Geceleri uyanan çýðlýklarým Bir mavzer olur Sesi daðlarýn yamaçlarýný arþýnlar Ardýnda gönül sokaðýma Yaðar yaðmurlar
Çenem düþer avuçlarýmýn içine Göz yaþým imza olur Hüzünlü sözlerimin altýna O anda iki dilsiz sýrdaþým olur Biri kaðýt biri kalem Sadece onlar anlar dinler beni Kayýt memurlarý gibi
Heyhat sýz gecelerin semasýnda Ay saklý bulutlar arasýnda Ayýn arkadaþý yýldýzlarda yok Onlarda bugün firarda Geçmiþimin hasar raporunu yazýyorum Böyle bir gecede Hüzün yaðmurlarý altýnda
Saatler ilerliyor Yel kovan akrep eþliðinde Tan vakti perdeyi delip Odama giriyor camdan içeri Ben ise kalmýþým þiirli Bir gece tadýnda Bekliyorum halen haber yok uykumda
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.