bu kadar az yaþarken uçmaya cürret eden bir kelebek gibi tek farký ýþýk olan karanlýkta yazdým
gözlerinde bir satýr bile bitiremedim mürekkebim kururduda bir cümle dahi teþrif buyurmadý geçen her saniyenin saatime iltifat ettiðini sanardým himayeme almaya baþlardým mimiklerinde ki çýrpýnýþlarý beni göz göze gelmekten alýkoyan þeyin o olduðunu zannedip kendi kirpiklerime bile düþman kesilirdim kalbim ilk defa doðru zamanda attý derdim iþte o an koca bir kahinatta özgür bir kadýnda esirdim
ben hüzne dalardým o hali müessif bakardý bir sigara daha boynunu bükerdi ellerimde onun hüznünden sebep, kendi katilimi yakardým
aþkýn kefaleti olsaydý ölüm kader olmazdý
keder olurdu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mhmmt Erdğn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.