Düþünceyi yazmaz kalem akýl okuyan mýh gözlerde tarifsiz sancýlarý sevdanýn sayýsý içimde bir tek olan kalabalýðýn hiç bir rakama denk gelmeyen çýðlýðýnda kaybettiðimde bulduðumda mahrem gülüþlerin gözbebeðinde
evrensel takýntýlarýmý bir köþeye býrakýp koþtum ciðerlerimi yýrtarcasýna örselenen günahkar yarýnlar gibi nefretlerim oldu tutunamadýðým kalbimi titreten her teli kopardým
aðlamak istedim oyuncaðý elinden alýnmýþ bir çocuk gibi ölmek ! ama hiç yaþamamýþ gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.