ufuk çizgimde beliriyor
gün biterken kýzýllýk
erguvan akþamlarým son buluyor
dalýnda bir serçenin son þarkýsýyla
geceme doðru beyaz bulutlar yükseliyor
akþamýn esrik karanlýðýna
ayýn on dördü beliriyor gözlerimde
ve sen geliyorsun aklýma
gidiþinin acýsý hala yüreðimde
ayak seslerinse yankýlanýyor
‘’dur gitme’’ diyemeden bakakaldýðým
ardýnca beyaz mendil sallayýverdim
yüreðimde mevsim kýþ
donduruyorum kendimi çatýr çatýr
buzdan heykel gibiyim dönme cananým
dönme bende kýrýlacak ne kalp kaldý ne hatýr
Sami ARSLAN Karþýyaka / ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.