Deniz dalgalý gök gürültülü Yýldýrýmlar çakýyor Siyah bulutlar arasýnda Esen rüzgarla hafiften Yaðmur çiseliyor ardýnda Açaçak gök kuþaðýný beklerken Yaðmur dönüþüyor doluya Hemde ceviz büyüklüðünde Tabiat birden beyaza boyanýyor Yazýn haziran ayýnda
Gündüz akþamýn vaktine dönmüþ Her taraf sessiz bir vadi misali Kuþlarýn sesi bile çýkmýyor Sanki tabiat aðlýyor gibiydi Yere býraktýðý yaðmur dolu ise Günlerdir biriktirdiði göz yaþý idi Kopmuþtu barajýn bendi Coþkun sellere dönüþerek Taþýyamamýþtý artýk içinde O aðýrlaþan hüzünleri
Güneþte yoktu saklanmýþtý Sanki buz kutbu kýtasýnda gibiydim Sözler dilimde kaldý Anlamlar anlamsýz kifayetsiz olmuþtu Zor bir günde geçiyordum Bir karanlýk boþluðun içinde Çaresizce savrulup duruyordum Ne tutunacak bir dal vardý Nede elini uzatacak bir insan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.