Sen bana yað; ýssýzlýðýma, Kuytulara saklansýn serçeler. Narin kanatlarýna acý deðmesin, Daðýlsýn üstüme çöken sisler. Sen bana yað; kýzgýnlýðýma, Kollarýnda ýsýnsýn serçeler. Seslerine feryat deðmesin, Dinsin içimdeki bu isyan. Sen bana yað; yalnýzlýðýma, Göçlere uçsun serçeler. Kanatlarýna uçurtmalar deðmesin, Koþuþsun fikrimde arsýz çocuklar. Sen bana yað; sessizliðime, Baðýrsýn avaz avaz serçeler. Çýplak dallarýnda bir erik aðacýnýn, Soyunsun kötülerden bu Dünya. Sen bana yað; arzularýma, Avuçlarýna konsun serçeler. Sýðýnsýn, ýsýnsýn, aðlasýn biraz, Bütün günahlardan sýyrýlsýn. Sen bana yað; kimsesizliðime, Bir tek gün martý olsun serçeler. Uçmaktan çok konmak için bir tek gün, Ben serçe olayým avuçlarýnda. Sosyal Medyada Paylaşın:
asumann Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.