Ali Şükrü Bey'e Mersiye
…þehid-i millet Ali Þükrü Bey’in ruhuna tazimle…
Zaman sonsuza aktý, basiret bir an gitti
Çalýndý paslý kýlýç, tenimizden can gitti…
Bulut gözyaþý döktü, toprak açtý baðrýný
Hakikatin gür sesi, yan yüreðim yan gitti!...
Kuþ gönül kafesinden uçtu uzak menzile
Yandý gönül sarayý; sýrça köþkler, han gitti…
Hakk’a irtihal etti ömrünün baharýnda
Söndü gözümün feri, damarýmdan kan gitti…
Hicranýn oku deðdi acýlarýn kalbine
Yürekler yangýn yeri, mehabetli san gitti…
Eþkýyalar þehirde nefret kustu, kan kustu
Pusu kurdu zalimler; edep gitti, þan gitti…
Þahadet þerbetini içti Ali Þükrü Bey…
Erken çöktü karanlýk; güneþ battý, tan gitti
Ýninde öldü katil, kaný kalmadý yerde
Ayan oldu hakikat, þüphe gitti, zan gitti…
Daðladý yürekleri intizarýn ateþi
Ýnsaf bitpazarýnda, basiret, izan gitti…
Nefesi gül kokardý, gönüllerin çeraðý
Âhlar gökleri tuttu, yürekten figan gitti…
Baþkentin ortasýnda öfke sel olup taþtý
Adalet tepetaklak, terazi, mizan gitti…
“Haksýzlýk karþýsýnda susan dilsiz þeytandý(r)”
Gerçekler sümen altý, hakikat nihan gitti…
Can evinden vuruldu, bülbül gülün baðýnda
Eðri büðrü dünyada, dosdoðru lisan gitti…
Kur’an’ýn ikliminde soluklandý dem be dem
Peygamberin izinde yiðit, pehlivan gitti…
Urgan bile aðladý, sonsuzluk yolcusuna…
Dalýndan düþtü yaprak; kýþ çöktü, hazan gitti…
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.