Gün geceye gece gündüze karýþmak için çocukça bir heveste Her yýldýzdan milyon yýldýz doðuyor Evrenin hücreleri çoðalýyor Her þey çoðalýyor Ben eksiliyorum Zaman deli atlar gibi yarýyor hüznümün ýrmaðýný Saygýsýzca ve acýmasýz Gözlerime yaðmurlar yaðýyor Bedenim bir ölü bedeni kadar soðuk ve topraða ait Ne uçurumlar ne volkanlar ne daðlar Ne uçsuz bucaksýz okyanuslar aþmýþým da Senin tek damla gözyaþýnda boðulmuþum Ben ki çekiçlerle Öfkeden kýlýçlarla daðýtmýþken bu þehrin her sokaðýný Senin çýkmaz sokaklarýnda öksüz kalmýþým Kaybolmuþum Dün yok bugün yok yarýn yok Saniyeler bile beni yaþatmaktan vazgeçmiþ Zamanýn dýþýndayým Çok uzaðýnda Çýðlýk çýðlýðayým ama ölü gibi sessizim Seyrediyorum Kusursuz, izlenebilir sakin yalnýzlýðýmý Þimdi çýrpýnmak bitti Sadece , zamanýn dýþýnda kaybetmiþim bir þeyleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
limonbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.