Boş Çerçeve

Boþ Çerçeve

gece gündüze yanýkken, bir þair neden susar
en uzaða, en dibe yollar uzamakta. Doðru
namlunun ucundaki gölge, gözkapaklarýna taþýr rüzgarýný
sýrra kadem yýldýzýn hepten kuyruðunu salar
düþtü düþecek bak çerçeveden fotoðraf

gözlerin kararýyor, en sýk devinimlerinde vertigo
yüreðe açýlan savaþ zamansýz ölümler gibiydi
kavgalardan hatýrladýðýn küfürlerden beridir
ki; zamaný yontmadasýn tüm cisminle, çarmýhtaki çýplaklýðýný
kalan saðlar yol almakta pervasýzca, düþtü düþecek fotoðraf bak

-þuursuzluðunda dolanýp- nedeni meçhul gölgen düþtü az önce
elektrik kaçaðý umudunla, düþe yazýp geldin ardýmsýra
nehir debisine kapýldýðýn o vakit, yamacýnda yalandý her köþem
yarasanýn bakýþlarýna dalýp gece gündüzüne süzüldü
þiirle düþüp kalkmayaydýn keþke, düþtü düþecek bak

nedendir bilmem ama þairliðinde söylenir
düzmece aþk içinde sorgulanan yanýttýn oysa
sana ait kaplýcalarda yýkanmam artýk
gülücüklerinden sýyýrdýðým yüzümü
karanlýðýnda besledim kir tutan ben’imi
fotoðraf çerçeveden düþtü düþecek
..
yok artýk / canhýraþ yorgunuyum, sende avuntu
sen gittinya düþtü fotoðrafý umudun

Ýlkay Coþkun
17.01.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: