NEYLEYİM...

Sevdanýn ateþi yakmýyor artýk,
Gönül rüzgarýnda külü neyleyim...

Bülbülü yurdundan sürgün eylemiþ,
Gönül hicranýnda gülü neyleyim...

Çar naçar aðlarda gönül yurdunda,
Derdini söylemez dili neyleyim...

Umutlarý sönmüþ gözler giryanda,
Mihnetle uzanan eli neyleyim...

Kýble yellerine hasretken ruhum,
Acý poyraz esen yeli neyleyim...

Sevda ummanýna gömüldü gönül,
Gözümden boþanan seli neyleyim...

Meyvesini yemiþ kurt ile kuþlar,
Çiçeði kokmayan dalý neyleyim ...

Gömsünler de beni sevda çölüne,
Riyakar ellerde salý neyleyim...

Sevgileri göçmüþ yaban eline,
Gönül kovanýnda balý neyleyim...

Koza koza ipek ,altýn rengi yün,
Yarimi sarmayan þalý neyleyim...

Zor günümde bana uzaktan bakan,
Bir yal dostu olmuþ kulu neyleyim...


Musa DOÐRUER(Teslimi)
27 ekim 2015



Sosyal Medyada Paylaşın: