...........kendi aynalarýmýzý etrafa saçtýk
...........sonunda acýlarýmýzdan örtülü bir
sergi açtýk
Hazýr
1..2..3..
Telaþsýz bir yakýn plan lütfen
Kamera gözlerime..
...
Kasým zamanlarýnda soðuk mu soðuk bir sonbahar günü...
sokaklar boþ
elimde akþam pazarýndan aldýðým iki ekmek
evin bulunduðu sokaktan girmek üzereyim.
derken az ötemde küçük bir kara parçasý
diðer parçalardan ayrýlmýþ gidiyor.
beraberinde taþýdýðý onlarca karýnca ve kýþlýk depolarýný...
lavralarýný...
kendiyle birlikte þehrin aþaðý caddelerine sürüklüyor.
bilir misiniz yýllardýr sýzlamayan vicdaným nasýl da cýz etti
anlatamam.
...
yumurta topuklu kunduralarýmý henüz çýkarmýþým.
duyduðum bir ses
yakýn ile uzak arasý...
mutfak penceresinden gelen
yine mi dedim
yine mi var
Kendine Dargýnlar Sokaðý’ndan giden.
merak ettiðimden falan deðil ha
sadece son yazdýðým kitabýma ilham olacak bir durum olur mu diye bakayým
dedim.
o gece gördüklerimi yazýyorum
boþ sokakta bir fener.
geceyi süsleyen yalnýz bir fener,
ve önünde yalnýz bir adam.
bu neye benzer bilir misiniz
fotoðrafçýlarýn arayýp da bulamadýðý kareler olurya iþte ondan
her neyse
ayaklarýnýn artýk tutmadýðý bir anda,
býrakývermiþ kendini oraya.
saçý sakalý birbirine girmiþ.
bacaklarýnýn hemen yanýnda
yerde bir izmarit tütüyordu
o ise dumanýna tutunuyordu
belki erir içimin buzullarý diye bir umut direniyordu
erirmi dersiniz öyle yapsa
...
gözlerine uykusuzluðun,
bedenine bitaplýðýn izleri yansýyordu.
neydi onu bu hâle koyan,
hiç kimseye söylemiyordu.
ne geceye açýklýyordu sýrrýný,
ne de onun gibi yalnýz olan fenere.
zamaný geldiðinde,
bu sýrrýný bir tek toprakla paylaþacaktý.
...
hepsi bu gördüklerimin
desem yalan olur
tam pencereden bakýþlarýmý çekeceðim bir sýrada
kýrýk camlý pencerenin önünde oturan o kadýný farkettim
gözyaþlarý yaðmura eþlik ediyordu.
yaðmurun ve sessizliðin sesinden baþka
hiçbir þey duyulmuyordu.
peki bu neye benzer bilir misiniz
hani yüzyýllarýn ötesinden günümüze ulaþan yaðlý boya tablolarýnda görürüz ya
dönem imkanlarý ile bir modeli birþeylere benzetme durumu..
iþte öyle birþey.
her neyse ne diyordum
o kadýný öyle görünce ikinci bir defa daha cýz etti yüreðim..
baktým ki aðlýyor
daha fazla dayanamadým seyretmeye
çekildim odama.
dedim ki
ey bitmek bilmeyen yolculuk
ey dönmek bilmeyen sevgili
nedir bu dünyada insan olmanýn tesellisi..
neden içimiz hep bir Hoþçakal ülkesi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.