YA DA

Bir sýrrým var benim herkesten gizlediðim. ..
Onu bana her sorana unuttum diyorum,
Ama aslýnda unutmadým... Unutamadým.
Herkese bin tane yalan söylüyorum,
Sonra söylediðim yalana kendimde inanýyorum.
Neden böyleyim niçin böyle bilmiyorum,
Artýk sevmekte sevilmekte istemiyorum.
Þöyle bir baktýmda sevip güvendiklerime,
Ne kimseyi sevecek kadar cesaretim,
Ne kimseye baðlanacak kadar güvenim.
Kalmamýþ...
Onun için sevdayý ve aþký,
Kalbimin en ýssýz köþesine hapsettim.
Ben artýk hiç kimseyi ne baþýma taç,
Ne derdime ilaç, ne de gözlerime yaþ ederim.
Adam gibi öðrendiðim sevmek koca ömürde,
Sevgimden anlamayanlarý, sevgime muhtaç ederim
Gerçek sevgi Tanrý kadar yücedir,
Varlýðýný bilirsin, göremezsin.
Herkese çok þey anlatýrsýn, ama tarif edemezsin.
Canýnýý yakar kader gibi, söyleyemezsin.
Mutlu olmayý denersin, beceremezsin.
Yani herkes bir þey yaþasa da sevgi adýna...
Adýný koyamazsýn, sadece seyredersin.
Bir sevgi ne zaman aþka dönüþür sizce?
Çok uzakta da olsa gönlün sevdiði,
Nerde olduðunu ne yaptýðýný bilince mi?
Yoksa sen onun yanýndasýn diye tüm alemi
karþýna alýnca mý?
Ya da sevdiðin halde vazgeçip, tek baþýna kalýnca mý?
Sosyal Medyada Paylaşın: