GÜNEŞ GÖRDÜ, AY ŞAHİT
GÜNEÞ GÖRDÜ, AY ÞAHÝT
Geçit izni verenler, gölgemi takip etmiþ,
Kameralar çalýþmýþ, görüntüsü çok netmiþ,
Saçaklardan dökülen, ayrýlýk artýk yetmiþ,
__Su üstüne yazýlmýþ, bozulmaz artýk ahit,
__Ölene dek haykýrsa, Güneþ gördü, Ay Þahit!
Sayfalardan taþarken, çiçeklendi bu kýrlar,
Kalp yerinde duramaz, göðsümü yarýp fýrlar,
Konuþur sessiz duvar, ortaya çýkar sýrlar,
__Kalp gözlerle taþýnýr, kalýcýdýr bu akit,
__Köprü kurmuþ kirpikler, güneþ gördü ay þahit!
Yosun tutmuþ taþ yolda, görünür aþkýn izi,
Kalp defteri açýlmýþ, kalmamýþ hiç bir gizi,
Tek taraflý mahkeme, yargýlayamaz bizi,
__Su zerresi düþerken, saðlamlaþmýþ bu akit,
__Tutuþup yanmýþ beynim, güneþ gördü ay þahit!
Ýki ucu ateþli, hiç geçmeyen o yara,
Þu aklýmýn hücresi, mola verdi bu ara,
Düþtü çýnar yapraðý, aydýnlandý tüm kara,
__Ýpek perde çekilmiþ, dillerdedir bu ahit,
__Nokta nokta oluþmuþ, güneþ gördü ay þahit!
Aplikler aydýnlaþmýþ, gözündeki o feri,
Býrakýp gitse bile, dönüp gelecek geri,
Sabit durur her zaman, kalbimdeki o yeri,
__Beytül makdis önünde, yapýlmýþtý bu ahit,
__Zincirlerden kurtulduk, güneþ gördü ay þahit!
Güneþ Gördü, Ay Þahit!
Hüseyin Hakan KURTARAN
21.04.2018- Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.