Bu yıl

Bu yýl
Küçük benlik tohumlarýnýn çatýrdamasý uzun sürdü bu yýl!
Bahar kapýya dayansa da hep geç kalýrdý meyve veren alerji tohumlarý aðaçlarýn.
Yaþam sesini hafiften de olsa duyurmaya ne kadar meraklý.
Duyuyordum
Mikrosunda büyülenmeyi acilen býrakmam lazým!
Sesim son seferki gibi dijital saatlerin çýnýlarýydý tek tük göðümdeki yýldýzlarýn
Yarým kalan hayallerle gizli üç beþ sayfanýn köklerini suluyorum gecelerin.
Yirmisinde de olsa kýrkýn kürkünü tozlarcasýna kokluyorum.
Þimdi zulüm dedikçe o bile dizginler oldu bendekileri
Kara perdeleri toz pembelere dönüþtürmeyi ne ara unuttum ki ben?
Ara sýra merhabalýk kapým çalýnýr
Kýrýk kiþilikler döküntüleriyle tamamlanmaya gelmiþ olur hep
Paramparçalara sürülürcesine
Kýrýlmalarýný gözlüyorum
Gidin demek istiyorum
Gidin desemde akýl edip belli zamanlarýn sonrasý
Çoktan gidenlerim olmuþ ve bitmiþlerdir
Böylesi anlýk molalarda yok olup coðalmak ve titizlikle oluþmam gerek
Ama nafile acýyý hissediyorum
Sessizliði tesadüftür derinden gözlemlemeye baþladým
Çýðlýklarýný ancak bu þekilde duyar oldum þarkýlarýn
Insanlarý þimdilik boþverip
Rüzgarý kestiririm iliklerime
Rüzgarýmý kesene acýmam bilinsin
Kelebekleri izlemeyi korkutanlara da saðlam bir yumruk indiresim var!
Çünkü buharlardan hiç bu kadar nefret etmedim bu yýl!
Sosyal Medyada Paylaşın: