GİT BAŞIMDAN
Hýnçla dolu yüreðim nefretle iken
Sabretmesini öðrendim
Saygýda kusur etmeyerek
Yetmedi âmâ canýmý yakmalarý
Dillerinden düþmek istedim
Olmadý iftiralara kurban gittim
Tükürük içinde boðulan þeytana
Boyun eðmemek için yemin ettim
Gördüðüm ne rüyadý ne serap
Yaptýklarýn utanç duyulacak
Senin de bir gün canýn yanacak
Yedip içtiðin zehir zýkkým olsun
Kapýlýp gittiðin hayasýzca akýn
Neye yaradý ardýnda kýrýp býraktýðýn
Yeter hayatýmdan çalýp çýrptýklarýn
Çýk artýk dünyamdan zaten kalabalýðým
Ne kadar zulüm edersen et bana
Dað gibi sabrým yýkýlmaz bir daha
Haddini aþýp gönül koyarsan da
Elinden gelini ardýna koma
Hiçbirþeyi unutmadým dün gibi aklýmda
Suçlarýn affedilmez kesinlikte asla
Gün gelir piþman olup dayanýrsan kapýma
Bedenim yorgun hasta git baþýndan dokunma
Yaralarým hala taze hala öfkem büyük git.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.