Bugün ayýn kýrk dokuzu
Vuslat hicrana kucak açmýþ
Ayrýlýk günü kapýya dayanmýþ.
Kýrkikindi yaðmuru gibi
Gözlerimin yaþlarý dinmez.
Gidiyorum
Ellerim kelepçeli.
Bekleme beni
Dokuz ayýn çarþambasý bir araya geldiðinde
Dönerim belki…
*
Yokluðunda
Demir parmaklýklar kapanacak üzerime
Ranzalar saracak bedenimi
Belki senin kadar ýsýtmayacak.
Kimbilir yakýcý sýcakta
Buz gibi demirler
Parmaklarýma yapýþacak.
Dedim ya
Bugün ayýn kýrk dokuzu
Bekleme beni
Dokuz ayýn çarþambasý bir araya geldiðinde
Dönerim belki…
*
Koðuþumda yalnýzlýðým
Birde,
Avluda el kadar gökyüzü ve ben.
Günleri unuttum.
Attýðým çentiklerden anlarým
Zamanýn geçmediðini.
Her ayýn kýrk dokuzu gelince
Her ne kadar ayýn çýkýþýný görmesem de
Diz çöker niyaz ederim.
Gökyüzünü ve ay’ý hayalime alýr
Dua eder, dilek tutarým.
Ayaklarým topraða basmaz
Beton ile seviþirken
Sen bekleme beni!
Ýnsanlýðýmý kaybetmezsem
Dokuz ayýn çarþambasý bir araya gelip
Kýrkikindi yaðmurlarý dindiðinde
Dönerim belki…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
16.04.2018