Beşer i aşar bu iş

görmesen de gök rengini gözlerine bulaþtýr
bakmasan da hayalinle cennetine ulaþtým
gölgemden ordular kurup yalnýzlýkla savaþtým
fark ettim ki
fazla deðil bu dünyayý yok edecek bi yaþtýr

rüzgarlara gem vurupta demlenir
aklý çýkar seher vakti ölenlerin
affeder mi tanrý suretini görenleri
bu yüzden gözlerini ateþlere gömen benim

çehresine kanatlarýmý sürdüler de korktum
ölümün kýssasýný duydum kendi sesinden
o gün
çorak topraklara göç etti gamzesi
abý hayatý boþaldý göz haznesinden

ummanlara düþer gül piþman doðduðundan
çiçek bahçesi sanýrsýn
gözlerine bir serap musallat olduðundan

býrak sabahlara sessiz uyansýn
korksun karanlýktan ateþ böcekleri
korksun ki güneþi görene kadar yansýn
yansýn ki
aydýnlýk olsun, öleceklerin toprak altý

bedenim at üstünde çoktan ölmüþ yaþým
korkmam
bilirim bu gökyüzü sen gibi binlercesini taþýr
bir gün güzelliðine bakar da göremezsem
gözlerim âma imiþ sende kalsýn gözyaþým
Sosyal Medyada Paylaşın: