Yalan Evlat

Kapýnýn önünde oturmuþ ,
Dalgýn bir halde bakar geçmiþe.
Nasýr tutmuþ elleri , buruþmuþ teni , çökmüþ beli
Yükler binmiþ belli ki.
Geçer bir film gibi önünden gençliði , hevesleri...
Halide teyze dünyanýn sýrtýnda geçirmiþ seksen seneyi.
Sanki dün gibi gelir ona giyindiði gün gelinliði.
Þakaklarýný çatmýþ sinirlenir ,
Bazen güler yüzü kardelen gibi.
Yalnýzdýr , kalabalýklarý dinmiþtir artýk,
Çiçekleriyle bir baþýnadýr onu dinleyen yalnýz onlardýr.
Çocuklarý desen,
Ah kopar bir yürekten!
Hani düþmüþtü , Halide teyzem sarmýþtý onu küçükken,
Yoklardý , kapanmýþtý soðuk kapýlar buruþmuþ tenine.

Baktý sýcak sýcak göklere , mýrýldandý iç çeke çeke
Oda bilmezdi bir gün kalacak böyle bir çare,
Arayacak bir ses, bir tebessüm evinde,
Süzüldü geçmiþine doðru gözünden keþkeler,ne çare?
Ömür dedi evlat, bitermiþ gözlerin açýp kapayana,
Çalmazmýþ kapýn , duvarlar dost olurmuþ ihtiyara ,
Bilmezdim böyle çabuk biter bir çýrpýda ,
Bilsen ne ahlar biriktirdim geçmiþ yaþlarýmda.
Gelmez evlat gelmez geçenler,
Vay halime dersin duymaz hiç kimseler ,
Varsa imanýn, bir dostun Rabbin kalýr; ki o yeter !
Düþme çamura dönemezsin baþa ,
Diyemezsin bu defa baþka.
Bir ömür var, bir tecrüben,
Aklýný kullan kazan önceden,
Gençlik geçiyor benimde elimdeydi evvelden,
Buruþma dan kalk tazele bedenini yeniden.

Halide teyze kalktý yerinden , döndü sessizliðe
Sýrtýnda bir yelek , ayaðýnda bir terlik maziden,
Usulca yürüdü kaç adýmý var bilmeden.
Durdu nefes aldý derinden,
Anladým aðlýyordu yürek yakýp içten,
Döndü bana gülümsedi , çiçek açtý köyü yeniden,
’Yalan ’ dedi ,
’Yalan evlat, dünya yalan, ona kanan talan !’

Sosyal Medyada Paylaşın: