Bir farklýsýn sen, karanlýk gökyüzümde. Tanýdýðým bulutlar gibi ,belirsiz deðilsin. Her þarký güzel durur ,duru nefesinde. Kaç asýr düþlediklerimden bile güzelsin.
Seni ne kadar andýrmasa da, Tüm o güzel gözüken çiçekler. Bakma solacak hepsi sonunda, Düzmece nefes alýrken,ölüvericekler.
Aklým karýþýk olsada hislerimde sensin. Günleri unuttum, isterse durmasýn dünya. Benim düþlerim; dünyalarým sensin. Hoþuma giden herþey önüme sunulsa, Vazgeçemeyeceðim tek þey yine sensin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.