Son Yüz Yıl
Son Yüz Yýl.
Umut yine kaldý gelen seçime
Seçiþ haksýzlýktan býkmadý gitti..
On beþ yýldýr zulüm düþtü içime
Þeytanýn kör taþý sekmedi gitti..
Yaþ ellbeþ oldu usandým gayrý
Ýnsaný’ özünden koydular ayrý
Hukukun içine girince eðri
Yarýnlara ýþýk yakmadý gitti..
Son yüz yýlda tutsak hükümlü emek
Susmak boyun eðmek yenilgi demek
Üretene zehir yediði yemek
Burnundan pis caný çýkmadý gitti..
Kimse ses etmedi her gün çaldý da
Bir tas su vermedi gülü soldu da
Þeytan taþlamaya dolu geldi de
Etekten taþýný dökmedi gitti..
Hani Adalet’di her þeyden yüce
Hâkimler eðildi baþtaki güce
Ülkemizde yargý dönünce hiç’e
Sular koyaklardan akmadý gitti..
Her aybaþý maaþ gidiyor, borca
Terimiz kurudu kanýný harca.
Bölündükçe bittik biz parça parça
Bir kez olsun þafak sökmedi gitti..
Mülkün temeliydi hani adalet
Tecavüzde kaldý yine asalet
Bu nasýl bir iþtir nasýl delalet
Hýrsýz çaldý yargý bakmadý gitti..
Vurguniyim yandý dilim sözlere
Güneþi emzirdim bu kör gözlere
Tükürdüm arlanmaz þu pis yüzlere
Çok þükür diyerek takmadý gitti..
Ozan Vurguni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.