Gözyaşlarım Doldurur Oldu Okyanusu

Sivrilmiþ diller zehirli birer ok.
Uzak durmak istiyorum.
Bir hengâmenin içindeyim kaçýþ yok.
Ýmdat çýðlýklarý atýyorum.

Sesimi duyan çýkmaz.
Görüp geçenler saðýr sultan.
Neden düþmanlar peþimi býrakmaz.
Ve býçaklar beni, dostlarým dahi arkamdan.

Nasýl bir meydan burasý,
Ne er var meydanda ne de bir yiðit.
Gördüklerim ölümle yaþam arasý.
Ýçler açýsý, yer gök þahit.

Doðup batan güneþ aþkýna,
Bu nasýl bir bilinmezliktir,
Döndürür bendenizi þaþkýna.
Her karesi ayrý bir resimdir.

Ýþte bu yüzden,
Serin bir sabaha býraktým hüznümü.
Ýçimde cenkleþir ayazlý günler.
Bir bakýma devler güreþi.
Hangisi daha cüsseli kavrar belimi bilmem.
Bin bir türlü hali var halimden bezmiþliðimin.

Býraktýðým gibi bulamýyorum hüznümü.
Çocuk iken delikanlý olmuþ sanki.
Kendimde deðilken pek yaþayamadým.
Üstelik sende yoksun bir baþýnayým.
Kime anlatayým ben kendimi.
Kuþlar bile göçer oldu bulunduðum þehirden.
Bazen düþünüyorum da elimden kayýp giden günleri.
Hala nasýl yaþýyorum bende þaþýyorum inan.

Sözlerimi iyi dinle, sözlerimi kavra ki,
Yaþama yaþadýðým kabusu.
Bu bendeki dert öyle bir dert ki,
Gözyaþlarým doldurur oldu koca okyanusu…






Sosyal Medyada Paylaşın: