Balýklar aðlasa bile
denizin sularý bir milim yükselmez
yeter ki çocuklar aðlamasýn...
Kanamasýn dizleri
onu geç kanamasýn yürekleri
vurulmasýn hiç bir çocuk sokak aralarýnda...
Ben yemesem de olur
hiç bir çocuk çikolata yemeden
sakýz çiðnemeden, arkadaþ edinmeden
bez bebekle oynamadan ölmesin...
Kýzmayýn sakýn çocuklara
dövmeyin sövmeyin
besleyin büyütün de öyle eðleyin...
Masal sever çocuklar
ama sadece büyüyene kadar
sonrasý hayatýn gerçeklerdir ki
iyi yetiþtirin ayakta dik durabilsinler
kimseye dalkavukluk edip de eðilmesinler...
Cicili bicili giysileri olsun bütün çocuklarýn
analarý babalarý býrakmasýn ellerini
öpü versin yanaklarýný dillerini
sevi versin eðer varsa çillerini
yeter ki çocuklar aðlamasýn
hüzne salýp da bizleri yüreklerimizi daðlamasýn...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.