gün pazar
ay,
nisan
çiçek açýyor insan,,
hiç de öyle olmuyor..uydurma
döner koltuðun üstünde ben
karþýmda ekran
saðým duvar
solum,
saðýmdaki duvara
karþý
-laþmanýn kaçýncý dakikasýný oynuyor zaman
bilmem amma
bu konuyu kapatýp
zihnimde yeni bir sekme açmalýyým
ki
masa üstü bir masal yazmadan evvel
ekran görüntüsünü kaydetsin
kirpik altý gözlerimdeki
anlýk bakýþýn
toneri bitmiþ
tühhh
pek sayýn e robot
umarým seninle uzlaþacak ortak bir dilin
sembolik lehçesinde anlaþýrýz
ve sana
sanallýðýn yalnýzlýðýndan kurtarmak adýna
oltalar dizilmiþ sakarya kenarýnda
önce nisan
sonra pazar
ardýndan da bir ikindinin nihavent makamýný vaat etsem
ne dersin
canýmm benim
bana müsaade
sana,
düþünecek kadar sür
-e robotum
hemen karar verme
az naza yatsýn belleðin
hem merak etme
sevgilim kalbini yemedi henüz
bir robotu kýskanacak kadar
kulaðýna
e küpe..