Ýçimde depreþiyor, geçmiþ günün özlemi. Tozlanmýþ anýlara sarýlýp yatýyorum. Bakmadan geçiyorsun, yaban olduk öyle mi? Birikmiþ tortularý kalbime atýyorum.
Nasýl geldik bu güne, sana bir þeyler oldu. Eski neþen yok artýk, gül benzin bile soldu. Güzel yüzüne çizgi, saçlarýna ak doldu. Öyle acý bir þey ki, ýstýrap tadýyorum.
Ömrümüzün baharý, gelip geçici süsmüþ. Benim de saçlarýma kar taneleri düþmüþ. Gündüzlerim hüzünlü, geceler bana küsmüþ. Gençlik uçup gidiyor, kaþýmý çatýyorum.
Sevdalý gönüllere tuzak kurmak zulümdür. Baðlarda yaðmalanan sanki benim gülümdür. Çocukluk, gençlik derken; akýbeti ölümdür. Hazan yaðmurlarýna gözyaþý katýyorum.
Gençlik çaðý dediðin bütün bir ömre deðer. Geçip giden günlere aðlamalýymýþ meðer. Giden günü getirmek mümkün olsaydý eðer, Gençliðimi verene, dünyayý satýyorum.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.