sandık ki aldanmadık

Çalýþtýk, çok çalýþtýk
Çalýþýrken de yarýþtýk
Baþkalarýný hiç ama hiç anmadýk,
Kasa doldu, kese doldu, kanmadýk.

Açlýktan öldü çocuklar,
-Bizim çocuklarýmýz, dünyamýzýn çocuklarý-
Ah, o içleri bembeyaz kara çocuklar.
Kara kýtanýn kara bahtlý çocuklarý
Sizleri de unuttuk.
Týpký ýraktakileri unuttuðumuz gibi.

Bizler çöpe attýk ekmeði.
En güzel oyuncaklarý aldýk çocuklarýmýza
Ve en güzel elbiseleri…
Üstelik sizler açken, açýktayken
Kat kat binalar diktik.
Beðenmedik, yýktýk yeniden diktik

Çalýþtýk, çok çalýþtýk
Çalýþýrken de yarýþtýk
Baþkalarýný hiç ama hiç anmadýk,
Kasa doldu, kese doldu, kanmadýk.

Savaþlar oldu, kanlar aktý topraða.
Ya çocuk öldü,
Ya anasý,
Ya babasý,
Ya da topluca öldüler kahramanca.
Kanlar sel olup oluk oluk aktý
Ve ateþ hep düþtüðü yerleri yaktý.
Ölenle ölemedik yananla yanamadýk.
Gün doðdu, gün battý, uyanamadýk

Bize dokunmayan yýlanlar hep bin yaþadý;
Aldýrmadýk.
Düþenler oldu kaldýrmadýk;
Uyuyanlar oldu uyandýrmadýk.
Doðaný gördük, öleni gördük danmadýk.
Sandýk ki,
Sandýk ki aldanmadýk.
Sosyal Medyada Paylaşın: