aðlayan kelimelerin topunu bir çuvala doldurup kýz kulesinin tepesinden fýrlattým denize (s) hariç.
sen kuru bir rüzgarýn önüne katýp getirdiði kayýp ruh adrese teslim edilmeyen gözyaþlarýnýn müsebbibi yeni doðmuþ bebeðin kokusuna sýðýnan adam kirli ellerini çek yüreðimden ne kadar yýkasan da izi hala yapýþýk çizgilerinde.
dürüstlüðün (d) sini burnuma sokup durma kokulardan geçeli çok oldu acýya aþýðým bu aralar bütün þiirlerimin tadý eksi aðýzda mayhoþ bir tat býrakýp yakmakla meþgul dilimi biteviye çemkiren gözlerim sadece aynalarda susuyor sýrlara gömülmek kolay deðil
hayata ya Allah diye asýldýðým bu arada rastgele çektiðimsin þansýmýn içine tüküreyim atsam atýlmaz satsam satýlmazsýn bir aralar üç kuruþluk tezgahlarda iliþmiþtin gözüme de basit diyerek burun kývýrýp geçmiþtim Allahýn sopasý yok iþte beðenmediðini getirir kalbine atýverir böyle suçu kadere yükle de dur.
karabasanlarla dolu uykularým var artýk her gözümü açýþýmda piþmanlýðýn urganý boynumu sýkar asýlýr çenem aðzýmdan aþaðý suratsýzlýðýn kitabý bu aralar yaný baþýmda oku oku bitmedi gitti halbuki çabuk bitirirdim eskiden sular seller gibi okur geçerdim de bunun her satýrý ayrý bir keder sona geldikçe baþa saran bir dejavu nerde görmüþtüm bu kitabý daha önce diye düþünmekten hafýzamýn zembereði gerildi.
sarýydý sonbahar yapraklara bulaþan siyahtý gecenin deðiþmeyen gözleri sessizdi yoksulluk bilirdim ama sonsuz deðildi acýlar geçecekti elbet geçtiði yerde yangýnlar yanacak sonra sönecekti dumaný tüte tüte salýnacaktý ortalýkta ayrýlýk yýkýntýlarda çiçek açacaktý bir gün ya bir taþýn kenarýna yapýþýk ya düþen bir çocuðun kanayan ayaðýna merhemlik ama ölüm gibi doðmakta haktý ve ben her öldüðümde daha da güçlü doðdum sancýlarý beklememin sebebidir bu.
sustukça suskunlaþýr zaman da bizi saran hasretin sabrý tükenir elbet.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.