Acı arsızı gönlüm

.


Bir servi aðacýnýn altýna uzanýp, boylu boyunca
Parmaklarýmýn arasýna bir sigara tutuþturup
Ruhumu gökyüzüne salýversem martýlarla
Bekleyemem akþamý; efkarlanmaya


Daha kaç yalnýzlýk eskitmem lazým
bu dört duvar arasýnda!
Kaç gece, kaç türkü, kaç paket sigara…
Kaç bin kez daha piþmanlýk duymam…
Aðlamak için tenha bir yer kollamýyorum artýk
Ýstesem de yapamýyorum bunu
Nerede aklýma düþse gözlerin söz geçiremiyorum gözlerime
Oysa sen gülünce inciler dökülürdü içimin merdivenlerinde


Piþmanlýk ne demek çok iyi bilirim ben
Ertelediðim her þey için en az yüz kez piþman oldum ben
Ve en çok erteleyenler bilir kavuþmanýn kýymetini
En çok ben bilirim garda bir treni beklemenin…
Kavuþmanýn, sarýlmanýn nasýl hissettirdiðini…


ah benim yarasý bir türlü kapanmayan acý arsýzý gönlüm
hiç kimsenin þahitlik edemeyeceði bu sevdayý
þimdi gömme vakti çoruh’un sularýna
Ve ben þimdi düþen son cemre ile
yeniden can bulacaðým toprak ananýn rahminde




Gülbeyaz Sarýoðlu
Ýkibinonsekizin/dördüncüayýnýn/onikincigunu
Sosyal Medyada Paylaşın: