SILA

Anladým sýlayý çok özlemiþim,
Sen istedin diye, çekip gelmiþim,
Yoksa buralarda olmazdý iþim;

Rastlamýþým bir acayip iklime,
Yýllar sonra, yine düþtün aklýma.


Sensizlik zor gülüm, yabanda, yazda,
Teselli bulmadým, þarkýda, sazda,
Düþündüm de, suçlu muyum biraz da?
Yýktýn üstümüze onca cefayý,
Keþke, orda sürebilsen sefayý.

Bir tel burda kopar, bir tel uzakta!
Anlasaydýn, gözlerime bakýp da?
Kalýr mýydýk, her ikimiz sokakta?
Gurbet bu ya, kimse bilmez derdini!
Az bulursun, insanlarýn merdini.

Sana hasret düþtü, bana ayrýlýk,
O günden bu yana, gönlümüz kýrýk,
Sen üzülsen, beni tutar hýçkýrýk!
Çoðu gitti, azý kaldý ne çare,
Sen yorgunsun, bense, burda biçare.

Ahdetmiþtik amma, bizi ah tuttu;
Elde kalan, bir körpecik umuttu,
Onu da sevdiðim kör zaman yuttu;
Döndü devran! Ben dönemem geriye,
Aramadýn, sormadýn yar, ne diye?

Anasýz kalmakmýþ, aný’sýz kalmak,
Çýra gibi, sabahlara yakýlmak,
Çýnar gibi, ta kökünden yýkýlmak!
Hak etmedim, yakma beni sevdiðim,
Kapýya, bacaya çýkma sevdiðim.

Çýlgýn Çoruh gibi, yýkma bendimi!
Mahkum ettim, ben, kendime, kendimi,
Senden sonra baðladýlar, dilimi;
Gönlüm, bir kazan ki, fokurdamakta,
Ben mahir deðilim, gönül kýrmakta.




Hayrettin YAZICI










Sosyal Medyada Paylaşın: