Bu dünya yabaným, kara gurbetim,
Dalým kýrýlýnca, soldumda geldim.
Sýlam maveraya hala, hasretim,
Sanmaki gönüllü oldumda geldim.
Allah’ým yaratmýþ beni çamurdan,
Bir soluk emanet etmiþ ruhundan,
Yücelmek isteðim, tabiatýmdan,
Sonsuza inanan kuldumda geldim.
Ötesine gitsem cennette candým,
Allah’a isyankar iblise kandým,
Bir meyve oyunu oynadý yandým,
Sabýr küpü gibi doldumda geldim.
Besbelli yalancý, dönen sevdasýz
Ömrümü öðütür sessiz, sedasýz,
Allanmýþ pullanmýþ ama faydasýz,
“Ol” emrine sadýk kaldýmda geldim.
Ne o beni sevdi, nede ben onu,
Aldatýr renginin deðiþen tonu
Ölüm denizidir pýnarýn sonu,
Sonsuzluk muþtusu aldýmda geldim.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.