HABİS YARA

Ne olur bir kere daha bana aþktan söz etme,
Ben bir yolunu bulur yine sana inanýrým.
Bu ölümsüz sevdamý sözlerinle kirletme,
Ben bir seni, birde seni seven beni tanýrým.
Önceleri benim için bir hayalden ibaret,
Zaman zaman rüyalarda kavuþtuðumsun.
Sonralarý iþlediðim en büyük cinayet,
Kalbimde kendi ellerimle vurduðumsun.
Kaybetmemek adýna hergün binlerce sitem,
Uyardýðým, baðýrdýðým, kavgalar ettiðimsin.
Bilmiyorum sen mi? Yoksa ben miyim giden?
Canýmdan çok severken vazgeçtiðimsin.
Bizim en büyük hatamýz birbirimizi sevmekti,
Galiba yaþanmasý gerekiyordu, bizde yaþadýk.
Benim için o senli günler, çok özel günlerdi,
Sevdiðimizi sandýk ama, biz sevdaya alýþamadýk.
Ne kadýnlýðýný düþündüm senin, ne güzelliðini,
Benim için her þeyden önce sende insansýn.
Duymasa da kulaklarým bir güzel söz söylediðini,
Kalbimi sana hediye ettim, o sende kalsýn.
Habis bir yarasýn kocaman yüreðimde,
Dünya durdukça sen hep orda duracaksýn.
Bu benimki sevda deðil, sevdanýn çok ötesinde.
Sevgimle hep gurur duydum, Allah utandýrmasýn.
Varoþlardan gelmiþ biriyim, sayende oldum þair,
Bir daha yolumuz kesiþir mi? Onu bir tek Allah bilir.
Mutsuzluk lakabýmýz olmuþ, mutluluklar arada bir,
Rabbim en büyük dertleri, en çok sevdiðine verir.
Sosyal Medyada Paylaşın: