Sen yalnýz nefes alýrsýn da Yaný baþýnda bir renk beliriverir...
Düþmek üzereyken dirseðinden tutar sanki Tüm üþüten mevsimlerle kavganý üstlenir Son dalganýn gelip seni almasýný beklerken Bir adým daha geri çeker seni...
Yanýlmýþsýndýr Son’un bahar zannýnda yaþýyorsundur Renklere bile bezgin kalmýþsýndýr Yaðmurlarýn kokusunu anýmsamýyorsundur Topraðýn öldüðünü düþünüyordun hatta Toprak doðuruyordur oysa...
Göðün sesine kulak ver Sevgi ritmiyle, sevda rengiyle dolu...
Günlerden sen günü Mevsimlerden sen mevsimi Þarkýlardan sen ezgisi Duy hadi çaðýr sen’i...
Aybüke KUMTEPE (09.04.2018)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.