iç bükey

iç bükey

hep ayný uzuyor tren raylarý
ha doðu ekspresi ha mavi tren
her kompartýman ayrý yürek ilmeði
telefon þarj edilecek, canözümde priz
ve gözlerimde uyku, istasyon kovalýyor

zarafetten yoksun bedende kývranýp
kalabalýklarý yarar kent duvarlarý
aðýtý yoktur tünelin, karný acýr ya daðlarýn
kaç güvercin tüner demir baðrýna
her gün yeni alfabe doðurur susan yanýn

her yan uydu anten, makas daralýyor
internet gerçeðinden yayýlan isim ben miyim?
gelecek bilinmezler içinde, göz göz oda
ay, güneþ, mýhlý gökyüzü hepsi benim
nerde o upuzun özlenen açýk yaz günüm

sevme kabiliyetinden yoksunsan eðer
sýzlanmasý bitmez dünyanýn
ertelenmiþ yalnýzlýk yükü geldiðinde
kapýmda kurulur yokluðun sýrlarý
bölünmüþ raylara sýkýþýr çýðlýðým

vitrine döner mahzenler aþkla bir gün
seni gönderen ve bana döndüren erkle
meseli satýr satýr yazdýran ince sýzý
gerçekte neydi sýla, neydi özlem
ne olur anlat þimdilerime

Ýlkay Coþkun
15.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: