Yangýn yeri yüreðim,
yakýlan anýzlardan geriye kalan,
çorak bir toprak misali..
Ne sevdamýzla can bulan biz,
ne yeminler ettiðimiz sevgi(miz) den bir iz..
Çakaralmazdan çýkan bir atýmlýk barutta mýydý,
ayrýlýðýn namlusunda saklanan giz...
Tükenmenin eþiðinde çöküp kalýr bir anda tebessümler,
deðiþmez artýk zamanlar,
takýlýr kalýr çalar saat dakikliðindeki yürek..
Yýllar yorgunluðu, günler ayrýlýðý,
saatler sensizliði vurur,
bir tokat gibi yüzüme...
Savrulur,
yýkýlýr dalgalarýn sürüklediði kumdan kaleler misali sevdam..
Ve geride kalan,
bir tadýmlýk,
yalayýp geçen sevgilerle ýslanan,
yüreðimin kýyýsýndaki çakýl taþlarý..
Sürgünde filizlenmez,
tutkulara tutuklanýr þimdi yalancý baharlar.
Ne kadar da çabuk geliverdi sabýrsýz hazanlar.
Bir çiy tanesi düþen gözlerimden,
üþütür içimi..
Ve;
Çýð olur birden hüzünler yýðýlýr yüreðime..
Sensizliðe tuzak, sevdama uzak,
gönlümün göç mevsimi artýk bir bilinmezliðe...
Çýnar GÖLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.