Baretin Gölgesinde

Baretin Gölgesinde

alnýnda parýldayan ýþýk, geleceðini topladý derin kuyulardan
en yüksek tenörde gösterdi kendini, baret gölgeli aydýn yüzünü

yürek atýn zýpýr zýpýr, sarmalayan dekapaj katman ve kalýn
onlarca bomba da patlasa bana mýsýn demedi sessiz çýðlýðýn

nasýrlaþmýþ soðuk elin, ekmeði tuttu milyon yýllarýn sýcaklýðýyla
göze düþen ürpertiyi çaðýrdý, çizik çizik gözkapaklarýna dalýp

ilk kucaklaþmada sakladýn kendini, güneþi özler gibiydi gözlerin
korkuyu, galeri çýkýþýnda býrakýp gülümserdin ölmedik diye

uykuya hasreti beleyen anne sezgisiyle, hayýrla dolar karanlýðýn
baba dokunuþu sýcaklýðýnda sakladýn efsunlanan yüreðini

ekmeði taþtan çýkaran emeðin, en manalý kadrinde gizli
sobada çýnlayan çýngý, özgür artýk; ardýn sýra elveda diyerek

karný acýyan daðlarýn, kamburunu atar sýrtýndan bir bir
en çok da sana güvenir sevdalýn, kara gözlerin gülümsesin

her santim karotta umudu besledin, dört mevsim yamacýnda
kazma kürek nefesini tükettin, en güzel sevinçlerinle yoðrulup

kamaþan gözlerin, gün doðurur öðlenin ortasýnda yeni bir güne
þarabý yudumlamýþ gibi sendeletir, kavlak oluþturur an/sýzýn

sözün bittiði yerde daðlarýn delik deþik, arenada kýzgýn boða misali
nedense hep aðýtlarla dikilir madenci heykeli kýrmýzý pelerin ardýnda

kalbine iþlenen mýzrak, hüzünlerini maziye salar en katý haliyle
granite yazýlan ismin, ölüm gibi dudaða ve yüreðe taþýr seni

demem o ki; kýrýk ellerin siyah yüzünü yýkar, senden nice sonra
sokaktaki yürüyen hayalini, yalnýzlýðýna üleþtirir gerisin geri

madeni bronz bedenin, sessiz çýðlýðýn ve insanlýða büyük hizmetin
yorgun düþen bin yýllarýn eskimiþliðinde saklý, kömür karasý alýn terin…

Ýlkay Coþkun
20.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: