MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kimsesiz șair...
Ümit Tiryaki

Kimsesiz șair...



"Özledim"

Her Gece köþe baþýndaydý..
Sabaha doðuracak güneþleri vardý belki..
Ya da yarým kalmýþ düþleri.
Belki hasretine yandýðý biri,
Onu bu köþe baþýnda terk etmiþti,
amansýz Yalnýzlýða...

Her gece köþe baþýndan el sallardý...
Ama yine de özlerdim onu,
Çok yoktu aramýz!
Uzatýr olsaydý kolunu,
Belki de deðerdi parmaklarýmýz..
Ya bir de somurtsa
Bin arþýn uzaklaþýrdý hayali.

Ama yok!
Hergece gülerdi köþebaþýndan..
Hep mutlu gibiydi!
Umutluydu yarýndan.
Gözleri sürmeliydi
Ne biçimdi hani!!!
Dirilip mezarýndan
Sokrates görmeliydi.

Her köþebaþý beklerdi onu...
Kutup yýldýzýný çok severdi!
Karýncalar en yakýn arkadýþýydý
bu yüzden..

Hiç üþümezdi.
Kýna yeþili atký takar,
Sol kolu yýrtýk palto giyerdi.
Çayý çok severdi,
Ve kendi sardýðý sigarasýný,
Arka arkaya içerdi...
Öyle ki,
Ona göre tütün deðil, sevda zarardý!
Sonra doðrulup yerinden,
Seher vakti gibi sararan býyýðýný,
özenle tarardý...

Her gece köþe baþýnda aþýk olurdu...
Destansý sevdalarý vardý hani..
bana hiç anlatmazdý.
ona göre anlatýlýrsa,
aþk falan kalmazdý.

ve her gece köþe baþýnda içerdi...
Dumandan görünmezdi bazen,
Çimen yeþili gözleri,
Parmaklarýnda yanýklar vardý,
Ve kirliydi elleri...
Her sözünde, çektiði acýnýn adý,
Belki de damaðýnda,
bir önceki acýnýn tadý vardý...

Herkes farklý bilirdi ismini..
Her gün uzun uzun þiirler yazardý,
Nokta koymadan, bir solukta,
Ve kalemini bir meçhulun kirpiklerine asardý....

"özledim" ile baþlayan þiirler yazmazdý...
Ve kaðýtlarý buruþturup atmazdý!
Ona göre;
Yürekten dökülen bir kelimeyi,
Sokaklar tașýyamazdý!

Her gece köþe baþýnda aðlardý...
Arka arkaya yaktýðý sigarasý,
Sokagý aydýnlatýrdý!
Çok uzaklara dalardý yeþil gözleri,
Ah çekse, içimi hüzün kaplardý...

Anladým ki,
Güneșin bile en doðusunda,
Bir umuda yeltenmișim,
Ülküden öte, ülkeden öte ve candan öte,
Sensiz kimsesizmișim...

Ben her seher vakti,
Ömrümü tenine vurup,
Bir Köþe baþýnda,
Kaç baharý feda etmiþim...
Ve anladým ki;
Ýç çekerek derdine aðladýðým
köșe baþýndaki kimsesiz șair,
Meðerse hep benmiþim....


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.