Bir Akşamüstü

boðuk bir akþam üstü
ýþýðýný yitirmiþ bir yýldýzla konuþuyorum

belki bir papatyanýn güzelliðini anlatýyorum ona
belki bir kardelenin ne kadar özel olduðunu
yada bir yaðmur damlasýnýn güzelliðini
seni anlatýyorum belki
senin en deðerli varlýðým olduðunu

soðuk bir akþam karanlýðýnda
bir cadde de, bir özlemi arýyorum
bütün basamaklarýný yürüdüðüm bir köprüden geçiyorum
saçlarý kaldýrým taþlarýna sürünen bir ayak sesi
ve avazý çýðlýk çýðlýða
bir yalnýzlýk susarcasýna göðsüm üstünde
yýllanmýþ bir özlemin arasýnda yürüyorum

sonra kaldýrým taþlarýný sayýyorum
sanki bir çiçeðin yapraklarýný okþar gibiyim
yýpranmýþ bir çiçek gibi
soðuktan üþüyen bir çiçeðe dokunuyorum sanki
oysa acucumda yüzyýllýk bir yalnýzlýk var
fýrtýnalý rüzgarlardan baþka kimsenin dokunmadýðý
gözlerim buðusunu yitirmiþ bir dað gibi
ne maviyi görebiliyor artýk
nede güzel gülebiliyor
her gece bir karanlýða yumuyorum

sonra seni her yerde aradým
sana "seni seviyorum" demek için aradým
yataðýmdan bir akþamüstü kalkýp su içe gibi aradým
bir sahilde bir kum tanesini arar gibi aradým
sonra bir yýldýzýn güzelliðinde buldum seni
yýldýza sen diye baktým
sen diye penceremden yataðýma aldým
sen diye seni seviyorum dedim
sarýldým, birlikte uyuduk
uyandým, hala koynumda uyuyorsun

gri bir akþamüstü
bir yalnýzlýða seni anlatýyorum

ibrahim dalkýlýç

06.04.2018
20.50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: