rüzgarda ve yaðmurda beni unutmadýysan defne aðaçlarý altýnda beni unutmadýysan kül rengi güvercin teleklerini çýkar üzerinden þafak sökünce döneceðim sana
sesinin soluðunu yitirdi geceler çýrpýnan gövdemde ürkek parmaklarýn homerosu sen mi sürükledin o karanlýk sulara ey kalbim rüzgarda ve yaðmurda beni unutmadýysan badem çiçekleri içinde beni unutmadýysan menekþelerin gözyaþlarýnda buluþulur elbet þafak sökünce döneceðim sana
mührünü vurmuþ süleyman belkýsýn güzelliðine yusuf kuyulardan çaðýrýyor yeni acýlarý beklemek bu zindaný beklemek nice yol ve patika varken ömrümün yollarýnda aðýr geliyor yaþamak bu tatlý uykuda þafak sökünce döneceðim sana
sur duvarlarýný yýkýp geleceðim sana sessiz rýhtýmlarýn gemilerini yakýp geleceðim sana yýkýlmýþ siperlerden çýkarýp gövdemi son hazanda dalýndan umarsýz düþen bir yaprak gibi döneceðim sana
rüzgarda ve yaðmurda beni unutmadýysan antik bir þöminede yanan ateþler içinde beni unutmadýysan
Ömriye KARATAÞ 06.04.208
Sosyal Medyada Paylaşın:
omrye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.