yakamoz ýþýltýsý vuruyordu uzak kýyýlara gagasýnda bir zeytin dalýyla kül güvercinler gibi dönüyordun bana tufan kopmuþtu soluðum kesiliyordu seni alýp yalnýzlýðýn solo albümüne mi koysam
mehtaplý kýyýlarda mi majör keman konçertosu çalýyordu ýþýklý bir gemiydi seni alýp getiren viyolalar sustu sonatlar gözlerinde bir yarým akþam seni alýp yalnýzlýðýn solo albümüne mi koysam
kýzýl yapraklarýný döküyor hazanlar vivaldiden dört mevsim konçertosuydu sustuðumuz aþklar armonikamda üflenince hüzne dönüþen þarkýlar metronomu kayýp bir aþktý hýzýný hiç ölçmedik ki seni alýp yalnýzlýðýn solo albümüne mi koysam
kaç oktavlýk bu ayrýlýklar dökülen her yaprak sonbahar resitali antik limanlar sular altýnda kalýyor limanýn ýþýklarý sönüyor
son öpücüðümü vermedim henüz denize söylemedim aryalarýmý seni alýp yalnýzlýðýn solo albümüne mi koysam
Ömriye KARATAÞ 05.04.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
omrye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.