Manolyam
Manolyam
Umutlarým azaldý ansýz çekip gidenden,
Çok þey alýp götürdü þu bükülmüþ bedenden.
Hâlâ çok geç sayýlmaz can çýkmadan þu tenden,
Sen bari aç manolyam bahar gelip geçmeden!
Þu kýsacýk ömürde kaç tane gerçek aþk var.
Tüten yanlýzlýðýma çare bulmaz ki canlar.
Ýçimden geçenleri ancak manolyam anlar
Sen bari aç manolyam baldýrandan içmeden.!
Etraf çiçekke dolu, meylim yoktur birine,
Açýnca hepsi güzel, dönüp de bakmam yine.
Ne çok da kararsýzsýn, acý þu yiðidine,
Sen bari aç manolyam fýrsat elden kaçmadan!
Yusufoðlun kaderi hep eziyet çekmek mi?
Asla geðil manolyam, aðlamak kan dökmek mi
Aþkýn için yaþamak, boþuna bir emek mi??
Sen bari aç manolyam, yiðit erken göçmeden!
06.04.2018
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.