CANGÜLÜM

’’Cangülü’’
Gülünce güller açan baharýnda
Gözlerinde yoðunlaþan nergis kokularýyla
Dost yüreðimi serinleten duygularýn var ya
Yüreðinde öyle yangýnlar da biliyorum
O ateþ ki püsküren yanardað bacalarý az gelir
Lakin henüz kimse farkýnda deðil o yangýnýn
Oysa mutluluk var yüreðinde bilirim
Sevgi coþkusu katar, katar meydanlarda
Þu güzelliðine su serpen duygulu anýlar
Ýç dünyaný aydýnlatan mýsralarýn
Ben de hissederim lakin ne mümkün
Uzanamam en ufak kýyýlarýna bile
Son piþmanlýðým erken doðan Güneþimdir benim
Sadece sözlerden ibaret olan tutkularým
Oysa tutunmak isterdim kenarýndan
Bir tutam serinlik uðruna dallarýna
O alev ki beni de yakar durur yýllardýr
Atamam hic bir yerine yoksulluklarýmýn
Tutunurum sönen kýyýsýnda küllerine
Bir karýnca misali duraðan
O gül yüzüne baktýkça aydýnlanýr yüreðim
Kararmýþ ýrmaðýna boyun eðmiþim uzaklarýnda
Bir tutam beyaz ve kýrmýzý gülüm
Cangülüm benim

Behçet Bük
5.4.2018 - Eskiþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: