Masa üstünde kaðýt kalem Yalnýzlýðým ve sen Umut adýný verdiðim deniz
Çizilmiþ birkaç satýr hayat Satýrlarýnda boðulmuþum hey hat.
Ümitlerimi de dalgalarýnda boðdum. Bir son bahar gününde doðdum. Hatýrlýyorum; Islaktý,yapýþ yapýþtý tenim. Annemin umuda deðen sesi Diyordu ki o benim.
Ýnsanoðlu bilinmez ne kadardýr cüssesi Oysa hayat Masmavi bir gökyüzü ve ertesi
Bir fidan görürsün hep düþsel bir varoluþ. Umuda sýkan silahýn, Son kurþunu bu soluþ
Burhan GÜNGÖR
Sosyal Medyada Paylaşın:
BURHANGÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.