SEN YALNIZCA

hiç bir iz kalmasýn istiyorken gözlerinden
aðýr, aðýr iþledin adýný damarlarýmýn gergefine

alýþkýn deðildim gitmeye, sen arkamda kalýrken
her þeyi öðretmiþti de bir bunu öðretmemiþti annem

Ýstanbul da dönmüþtü bana sýrtýný
gülmüyordu, parlamýyordu gözleri eskisi gibi

ne bir derman sebepsiz yorgunluðuma
ne de bir merhem kanayan yarama

sen yalnýzca...

aðlatan sonlar yakýþýr bundan sonra bana
ve kimsenin anlamadýðý kara yazýlar alnýma

hiç bir þey deðil, hiç kimse deðil

sen yalnýzca…

Sosyal Medyada Paylaşın: