Öfkeli bakýþlardan sýðýndým gözlerine. Ýster sürgüne gönder, ister isen azat et. Güvendim adalete, razý geldim hükmüne. Kelepçe vur kalbime, gönül hanene hapset. Vicdanýn rahat olsun, benim hakkým müebbet.
Sakýn bana acýma, metanet de dileme. Ben cezayý hak ettim, ver gücünü kaleme. Öyle bir ceza ver ki; ibret olsun âleme. Ýyi halim gözetme, ona göre hesap et. Ýbreti âlem için, benim hakkým müebbet.
Kanunlar ayný kanun, deðiþmedi; mer’i dir. Bir gönül hýrsýzýyým, ta ezelden beridir. O kadar büyük suç ki; kalem kýrsan yeridir. Ýdam cezasý kalkmýþ, bunda da var bir hikmet. Af gelse de býrakma, benim hakkým müebbet.
Girdiðim bu gönülde sanma bir gün býkarým. Salar isen dýþarý, daha çok can yakarým. Çýldýrýrým belki de, birkaç kurþun sýkarým. Seninle huzur buldum, beni biraz teskin et. Azýlý bir suçluyum, benim hakkým müebbet.
Bu yola çýkar iken, her þeyi göze aldým. Girdiðim gönüllerde çok kýsa süre kaldým. Seni gördüðüm zaman gerçekten sevdalandým. Ne güzel bir zaman, ne güzel bir muhabbet. Býrakma beni asla, benim hakkým müebbet.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.