Başım Çöl Gibi
Baþým Çöl Gibi
Elmiþ gibi gelip geçme, gör beni!
Harda kaldým, susamýþým çöl gibi.
Lütuf et de, al göðsüne sar beni!
Hasretinden yüzüm kaþým çöl gibi.
Felek yazmýþ, baþa gelen çekilir,
Acýsýný ancak yaþayan bilir.
Ýster sabret, ister sabretme, delir!
Saç dökülmüþ, olmuþ baþým çöl gibi.
Aþkýn beni terkedelden, yýllarým,
Asýrlara döndü, ondan aðlarým,
Karalara iþte ondan baðlarým,
Gözden ýraksýn ya boþum çöl gibi.
Ünüm yayýldý ta Baðdat’a kadar,
Hep gelip geçenler bana dert yanar.
Mecnun gibi ipini koparanlar,
Çevremde dolaþýr, hoþum çöl gibi.
Yusufoðlu aþktan bunlarý yazar;
Görmesin Zeyneb’i! Bu þiir uzar.
Unutsaydým onu hep azar azar,
Döþte kuma döner taþým, çöl gibi.
03.04.2018
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.