NEDENSİZCE

Nedensizce düþünmek kadar
Aptalca bir sey yok aslýnda
Hep çýkmaz sokaklarda býrakýr insaný
Üstelik
Ay,elini eteðini çekmiþ
Sokak lambalarý da yanmýyor
Karanlýk
Karamsarlýk
Ve
Hüsran

Nedensizce
Nedenleri kovalarken
Diyar,diyar gezersin
Varlýk ve yokluk arasýnda
Bazen,anlamsýzca gülersin
Hayal ile gerçek arasý
Yalnýzlýðýn cenini
Bir cimcikle çözersin
Yeniden satýr baþýna döner
Ve bütün ürkekliðinle
Baþýna yýkýlmýþ þehir
Feryat ve figan edersin

Nedensizce
Tartarsýn,
Gecenin,ýssýz ve karanlýðýnda
Doðrularý,eksileri arar
Çýkýnda ne var ne yok
Koyarsýn teraziye
Kamburunda taþýdýðýn
Yükün de inince üzerinden
Bir nebze de olsa azalýrsýn
Kör müydüm bunca yýl
Yada
Akýldan mý noksandým diye
Sorgularsýn
Ve nihayetinde
Çýrýlçýplak kalýrsýn

Nedensizce
Sevdiklerini
Nasýl sevdiðini düþünürsün
Ve
Neden çok sevdiðini
Bir hayat dersin
Bir aðaç olursun
Kimisiyle, canlanýr,dallanýr,açarsýn
Rengarenk,meyvalar verirsin
Kimisiyle,solar,sararýr,kurursun ve ölümünü beklersin vaktine teslim
Ah bilemedim
Kafa tutuyorum hayata
Bütün nedensizliklere raðmen
Saçýma düþen yýldýzlara raðmen
Sahiplendim seni hayat.

Sosyal Medyada Paylaşın: