Hasretin Adı

Kýzýl bir gün batýmý Ýzmir’de..
Yakalamak için uzatýyorsun ellerini,
ha tuttun ha tutacaksýn.
Dirhem dirhem içine iþleyen bir sýzý.
Bir bakýyorsun,
avuçlarýn gün batýmý yanýðý..
Sevimsiz bir haziran akþamý gölgesi,
korkularýný býrakmak için dolaþýyor,
hayalet misali düþlerinin sahillerinde..
Bir dalgýnlýk,
bir panik.
Sýzýný mý düþünsen,
korkuyu mu düþlesen.
Bir kararsýzlýk ki sorma gitsin..
Diline doluyorsun sarmaþ dolaþ bir sevda türküsü,
gözlerinin kýyýsýnda uzaklardan bir memleket,
içine yýðýlmýþ bir serseri hasret..
Dalýyorsun,sulanýyor yeþili,
filizlenip,boy vermesi için.
Kim bilir diyorsundur þimdi,
kaç bahar izin verecek,
özlem kokulu sýla çiçeklerinin açmasýna,
aþk kokmasýna..
Ýlk yalnýz doðum günün bu,
hüznün masasýnda kutladýðýn.
Elinde kör bir býçak,
gecenin karanlýðýný kesmeye çalýþtýðýn.
Rüzgarlara verdim kokumu sana getirmeleri için,
kuþlarýn dilinden dinle,
nice mutlu yýllara dileklerimi..
Biliyorum þimdi diyorsun ki;
Nasýl olacak,
nasýl dinecek bu hasret sanki ölüm..
Sen de bilmelisin ki;
Burada da hasretin adý sensin gülüm...

Çýnar Göle


Sosyal Medyada Paylaşın: