Gülümse Bana

Hatýrla…
Gece yýldýzlarý kaybetmiþtik
Ay ýþýðýný aramaya çýkmýþtýk birlikte
Yorgunduk, ýþýksýzdýk
Tepeden týrnaða üzerimize çiseliyordu karanlýk
Elimiz ayaðýmýz þarkýlara, þiirlere dolaþmýþtý
Yaðmur da inadýna yaðýyordu üstelik
Elimin sýcaklýðýný üstüne örtmüþ
Gülüþünü yüzünde unutup
Uykuya dalmýþtýn sen…
“Ben uyumadým
Gecenin karanlýðýnda ýþýldayan gülüþünü
Hiç yalnýz býrakmadým…”

Daðýlan bir miting meydaný gibi/ sesini kaybetti önce
Sonra usul usul tenhalaþtý gökyüzünde bulutlar
Ve yaðmurun son damlasýný
Aðýr bir kurþun yarasýyla durdurdu gece
Aðýr aksak/ parmaklarýnýn ucuna basarak
Bulutlarýn arasýndan baþýný uzattý ay
Yüzünde yüz binyýllýk kayboluþun derin mahcubiyeti
Çevresinde ýþýldayan yýldýzlar…
“Ellerimi tut, uyumak istiyorum
Ay ýþýðýnýn döküldüðü gözlerine dalarak… “
Nöbeti al, tetikte kal
Ay ýþýðýný ve yýldýzlarý kaçýrma gözlerinden
Gülüþünü, bakýþýný üzerime ser
Üþütme beni…
Denizin kabarýp alçalan göðsü gibi
Baþýmýn altýna uzat göðsünü
Mavi ve telaþsýz þarkýlar söyle
Uðruna canhýraþ belalara bulaþtýðým
Ve sonunda sana kavuþacaðým bir masal anlat…

Annemin yaðmur yüklü/ gözlerime çiseleyen ninnisi gibi
Yýldýzlarýn fýsýltýsý
Ve ay ýþýðýnýn sesi kulaklarýmda
Uykum var
Uyumak istiyorum
Gülümse bana…

(Temmuz 2017)

Sosyal Medyada Paylaşın: