BEDRİYE
Aþkýn ile yaktýn beni çýrasýz,
Eriyorum yavaþ yavaþ Bedriye…
Gideceðim bu Dünya’dan sýrasýz,
Neden açtýn aþka savaþ Bedriye…
Gözlerinle umut verdin gözüme,
Sen düþürdün aþk ateþi özüme,
Benzin döktün kor kor gönül közüme,
Bu ayrýlýk düþürür baþ Bedriye…
Yemin ettin sözler verdin sen bana,
Neden caydýn neler oldu yar sana,
Gönül gözüm kapanmayan bir vana,
Ben aþýðým durmaz bu yaþ Bedriye…
O dilinden Anzer balý akardý,
Ahu gözler sevda ile bakardý,
Baþýmýza aþk tacýný takardý,
Boðazýmda zehir su aþ Bedriye…
Cantekin der; olmaz sensiz bu hayat,
Seni sevmek olamaz ki kabahat,
Çok hastayým þu alnýma bir el at,
Ya sev ya vur kafama taþ Bedriye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.