DÜŞ YAKAMDAN VEFASIZ
Sen seçtirdin bana akla karayý,
Düþ yakamdan ateþlere atansýn…
Yüreðimde açtýn derin yarayý,
Dertlerime aðýr dertler katansýn…
Kültür sýfýr burnun gezer havada,
Diplomasýz avukatsýn davada,
Yumurtalar kabuðuyla tavada,
Horoz dövüp tavuklara çatansýn…
Sakýz gibi yapýþmýþsýn yakama,
Verdirmedin bir tas suyu sakama,
Nice delik açtýrmýþsýn takama,
Batýrmaya çalýþýrken batansýn…
Çenen düþmüþ dilin geçmiþ karýþý,
Ben býraktým artýk senle yarýþý,
Bin bir kere çöpe attýn barýþý,
Sen babaný üç kuruþa satansýn…
Cantekin der; git baþýmdan uzak dur,
Vur kafaný gece gündüz taþa vur,
Vefasýzsýn yelin seni savurur,
Ýtle kalkan kör þeytanla yatansýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.